Literatuur

- Bom HGz., G.D., Catalogus van eene zeer belangrijke verzameling boeken, kleine geschiften, portretten enz. van en over de H.H. Professoren der Utrechtsche Hoogeschool van af 1634 tot heden. Waaraan is toegevoegd eene collectie boeken, prenten, medailles enz. betreffende de verschillende academie-feesten en een compleet exemplaar van den Studenten-almanak. Verzameld en tegen de daarbij gestelde prijzen verkrijgbaar gesteld door G.D. Bom, H.Gz. Boekhandelaar te Utrecht. Heilige Weg 321/22. Utrecht (Bom), 1881 [ca 100 blz., ongepagineerd. ISBN -]. (Opmerking: bovenstaande tekst staat op het schutblad voorin. Op de voorpagina staat: Feest Catalogus ter gelegenheid van het 49^ste, Lustrum.) Hierin "Bernardus Franciscus Suerman. 1816.": [blz. / (ongepagineerd)], catalogusnummer 417-427.
(onder meer: nr 424: "F.C. Donders, Ametropie en hare gevolgen - ter herinnering aan het 50 jarig jubilaeum van den Hoogl. B.F. Suerman. Utr. 1860. f.1.50",
nr 425: "Herinnering aan Prof. B.F. Suerman.Utr. 1862 (niet in den handel.) linn. b. 8^o. (een bundel gedichten, uittreksels uit brieven, enz. f.0.90")

- (Universiteitsmuseum), "Onderwijs met was. 'De wasmodellen van Petrus Koning'.". In: Maandblad Oud-Utrecht, 1985, blz. 33-35 (Petrus Koning was de eerste die in Nederland wasmodellen maakte voor anatomisch onderwijs. Hij was chirurgijn en maakte voor professor Suerman (tussen 1822 en 1834) zijn eerste wasmodel, naar analogie van wasmodellen uit Italië.)

- Hak, Cor.H., "Ons dierbare 'Jakkenessehuis' is 175 jaar". In: De Oud Utrechter, 28-05-2019, blz. 1, 3 (De auteur is oud-huisarts. Hierin: "[...] het oudste ziekenhuis in Nederland. In een woonhuis op ''t Springweg' in Utrecht gestart in 1844 door hoogleraar B.F. Suerman, samen met drie Diaconessen. [...] Reeds als jochie kwam ik na schooltijd over de Oude Gracht. En aan het eind van die gracht ('Achter Twijnstraat') werd ik geconfronteerd met een groot leegstaand pand met stoffige ramen, waarvan de baldadige jeugd een aantal ruiten had ingekeild. Met die hermetisch gesloten deur en zijn verweerd koperbeslag, die je onvriendelijk aankeek als wilde hij zeggen 'wat kom jij hier doen?' Eigenlijk helemaal geen ziekenhuis, maar een ten dode opgeschreven architectonisch bedenksel van decenniën her. Ik kon toen nog niet bevroeden dat ik jaren later zoveel met dat Diaconessenhuis van doen zou krijgen.").